
⚽ Rinus “IJzeren” Israël (1942–2025): Een monument van het Nederlandse en Europese voetbal.
Op 1 juli 2025 nam de voetbalwereld afscheid van een ware legende. Rinus Israël, 83 jaar oud, overleed en liet een blijvende erfenis na als de eerste aanvoerder die met Feyenoord in 1970 de Europacup naar Nederland bracht. Zijn dood markeert het einde van een tijdperk – een tijd waarin doorzettingsvermogen, tactisch inzicht en leiderschap de basis vormden voor voetbalgrootheid.
🏆 Een carrière vol primeurs en triomfen
Israël, geboren in Amsterdam op 19 maart 1942, begon zijn professionele carrière bij DWS, waar hij de club in 1964 hielp de Eredivisie-titel te winnen. In 1966 maakte hij de overstap naar Feyenoord, waar hij zijn plek in de Nederlandse voetbalgeschiedenis verstevigde. Bekend als “IJzeren Rinus” of “IJzeren Rinus”, vormde hij een ijzersterke samenwerking met Theo “de Tank” Laseroms in het hart van de verdediging en droeg hij bij aan meerdere nationale titels, waaronder de Eredivisie (1969, 1971, 1974), de KNVB Beker (1969), de UEFA Cup (1974) en – het allerbelangrijkst – de Europacup in 1970.
Europacup 1970: Feyenoords historische triomf.
Op 6 mei 1970 nam Feyenoord het in het San Siro-stadion in Milaan op tegen Celtic, de regerend kampioen. Israël maakte in de 30e minuut gelijk, waarmee Ove Kindvall in de verlenging de winnende treffer maakte en Feyenoord met 2-1 won. Als aanvoerder was het Israël die de felbegeerde trofee trots omhoog hield – de eerste keer dat een Nederlandse club dat deed.
Later dat jaar voegde Feyenoord de Intercontinental Cup toe aan hun prijzen. In 1970 werd Israël al uitgeroepen tot Nederlands Voetballer van het Jaar, een eer die hij in 1975 opnieuw ten deel viel met Excelsior.
🌍 Oranje & WK-bijdragen
Tussen 1964 en 1974 vertegenwoordigde Israël Nederland 47 keer en scoorde drie doelpunten. Hij maakte deel uit van de legendarische WK-selectie van 1974 en viel in toen het Nederlands elftal de finale bereikte – hoewel hij niet speelde in de finale tegen West-Duitsland.
Afwegingen tussen knieblessures en leeftijd leidden echter tot zijn vertrek bij Feyenoord in 1974.
🧱 Laatste clubjaren & korte terugkeer als trainer.
Israel zette zijn carrière voort bij Excelsior (1974-1975) en PEC Zwolle (1975-1982), waar hij uiteindelijk op 40-jarige leeftijd met pensioen ging. Hij maakte de overstap van speler naar trainer en vervulde functies als assistent-trainer (PEC Zwolle) en hoofdtrainer bij FC Den Bosch, Feyenoord, PAOK (Griekenland), ADO Den Haag en waagde zich zelfs in het buitenland, onder andere in Ghana en Al-Wahda. Tussen midden jaren 90 en begin jaren 2000 was hij assistent van de Nederlandse trainersgiganten Dick Advocaat en Guus Hiddink.
💬 Eerbetoon & Nalatenschap
Voormalig Feyenoord-ploeggenoot Willem van Hanegem omschreef Israel als:
> “een van de beste centrale verdedigers die ik ooit heb gezien… Hij kon dat (verdedigen) ook… maar hij was veel slimmer.”
De familiebetuigingen waren even oprecht. Zijn kleinzoon, Davey de Haze, schreef:
> “Lieve opa. Je hebt tot het einde gevochten… Ik ben zo trots op je, ik ga je zo missen.”
Hij laat zijn familie en zijn kleindochter, voormalig handbalinternational Rachel de Haze, achter.
🔍 Waarom zijn nalatenschap ertoe doet.
Pionier: Aanvoerder van de eerste Europacupwinnaar van Nederland.
Lange carrière.
20 jaar professionele carrière bij meerdere clubs.
Veelzijdig leiderschap.
Van Europa tot Afrika en Arabische coachingprogramma’s.
Mentorschap.
Begeleidde nationale teams onder Advocaat en Hiddink.
Tactische innovatie.
Een verdediger die zich comfortabel voelde bij het initiëren van het spel en lange passes.
De reis van Rinus Israël weerspiegelt een transformatieve periode in het Nederlandse voetbal. Zijn prestaties in de Europacupfinale van 1970, zijn standvastige verdediging en visionaire leiderschap baanden niet alleen de weg voor Feyenoord, maar ook voor het toekomstige Nederland – en luidden een gouden tijdperk in dat zou volgen met legendes als Cruijff, Neeskens en Gullit.
Zijn overlijden voelt als de schemering van dat tijdperk. Toch blijft zijn nalatenschap voortbestaan: een symbool van veerkracht, intellect en pioniersgeest. In de annalen van Feyenoord en Oranje staat “IJzeren Rinus” nog steeds in steen gebeiteld – een verdediger die prijzen won, teamgenoten inspireerde en de koers uitzette voor de komende generaties.